Elementy herbu

Elementy herbu

Od najdawniejszych czasów stałe elementy herbu to:

• tarcza herbowa, zawierająca godło
  
• hełm heraldyczny z klejnotem (od około XIV w.). W późniejszym okresie do polskiego herbu na stałe weszła korona herbowa. W heraldyce zachodniej często hełm bywa pomijany i zastępowany korona rangowa.
• labry wykształcone na podobieństwo liści akantu z chust okrywających hełmy, niekiedy pomijane w uproszczonych wersjach herbów, jednak zgodnie z zasadami winny zawsze towarzyszyć herbowi przedstawianemu z hełmem.

Herb może również zawierać:

• koronę rangową
• trzymacze (bestie, zwierzęta lub anioły, wprowadzone dopiero pod koniec XVIII w.)
• ordery herbowe (nadawane ad personam czyli za osobiste zasługi, nie mogły być dziedziczone)
• dewizy herbowe (musiały być nadawane oddzielnym dyplomem)
• zawołanie wojenne – umieszczane nad klejnotem, charakterystyczne dla herbów szkockich, występujące też we Francji i Anglii.
• 
  oznaki godności
• panopolia 
• postument heraldyczny
• płaszcz heraldyczny, stosowany głównie w herbach królewskich i książęcych.
• zawój – dwukolorowa skręcona materia zamiast korony, popularna zwłaszcza w zachodniej heraldyce, w Polsce, od XVI w. stosowana głównie w herbach mieszczańskich. We Francji zawój oznacza tytuł bannereta.
• czapki napoleońskie

Tarcza herbowa zawiera rysunek nazywany godłem herbowym. Może ono być prostym podziałem tarczy na pola lub składać się z różnych kombinacji następujących elementów:

• figurą heraldyczną:
  • figura zaszczytna (figury powstałe z geometrycznego podziału tarczy, sięgające krawędzi)
  • figura uszczerbiona (to figura zaszczytna "luzem" czyli niedotykająca krawędzi tarczy)
  • krzyż heraldyczny (może być albo figurą zaszczytną albo uszczerbioną)
• mobilia herbowe czyli właściwe godła herbowe, np. podkowy, narzędzia, postaci ludzi, zwierząt, symbole geometryczne.